Marliza

Ik blijf hier werken tot het me niet meer lukt

Het is dankzij de liefde dat Marliza na haar studies in België bleef wonen en werken. Alleen dat heerlijke charmante accent verwijst nog naar haar Zuid-Afrikaanse afkomst. Marliza lijdt aan een spierziekte, maar wil haar passie zo lang mogelijk blijven uitoefenen in Eat@12.

“In de keuken sta ik ergens tussen de chefs en het team. Dat heeft te maken met mijn ervaring in de keukens van sterrenrestaurants. Toen ik geconfronteerd werd met mijn ziekte, dacht ik dat mijn droom voorgoed voorbij was. Dankzij Eat@12 kan ik mijn kennis als chef nu overbrengen op de andere mensen in de keuken.”

“Het is niet altijd eenvoudig om te moeten omgaan met je beperking. Mijn geest werkt nog steeds tegen 100 per uur, maar lichamelijk gaat alles iets moeizamer. Tegelijk leerde ik op die manier mijn collega’s beter waarderen. Zij vormen nu als het ware mijn handen en voeten en samen kunnen we alles aan.”

“Ik heb hier leren geduld uitoefenen, loslaten, aanvaarden dat het wat langzamer gaat. Hier hoeft het niet altijd tegen sneltreinvaart te gaan, alleen de kwaliteit van het eindresultaat telt.

En wanneer een collega mij vraagt waar hij de ‘mise en place’ in de ijskast kan vinden, zie ik daar best wel de humor van in. Precies daarom werk ik hier met zoveel plezier.”

“De chefs van Eat@12 zullen je nooit vragen om 10 meter ver te springen, terwijl je er maar 2 aankan. Iedereen heeft zijn plaats in het geheel en wanneer iemand ’in de puree zit’ springen de anderen meteen bij. Dat is ondenkbaar in de keuken van een sterrenrestaurant, waar je een duidelijk afgelijnde opdracht krijgt.”